واعظ شهر

کتاب پیش‌ رو روایتی است از زندگی محمدواعظ‌زاده خراسانی‌ فرزند حاج شیخ مهدی واعظ خراسانی که به قول سعدی خود و خاندانش همگی عالمان دین بودند. محمد به‌همراه پدرش شیخ مهدی در اواخر سلطنت رضاخان، پس از حادثه مسجد گوهر شاد و گذراندن چهار سال زندگی مخفیانه، به تهران رفت و از آنجا عازم کربلا شد و پس از مدتی در نجف اشرف ساکن شد.

محمد که در آن زمان چهارده سال بیشتر نداشت، تحصیلات حوزوی را شروع کرد و طی اقامت سه ساله (۱۳۱۸ تا ۱۳۲۱ش) دروس مقدماتی ( صرف، نحو، منطق) و مقداری از کتاب «مطول» و شرح لمعه را فرا گرفت.

واعظ شهر در چهار بخش اصلی، خاطرات آیت‌الله، روایت آیت‌الله از دیگران، روایت دیگران از آیت‌الله و پیوست‌ها را در برمی‌گیرد که در بخش نخست، روایت این عالم و مجاهد تاثیرگذار در مبارزات انقلابی و شیوۀ زیست او از زبان خودش را شامل می‌شود و در بخش‌های دیگر نیز، در چشم‌اندازی وسیع‌تر، جایگاه آیت‌الله محمد واعظ‌زاده خراسانی پیش روی مخاطب قرار می‌گیرد.